Afgelopen woensdag en donderdag waren er public holidays in Malawi. We zijn er nog steeds niet echt overuit waarom er nou een feestdag was, maar het was iets met onafhankelijkheidsdag en het suikerfeest. :-) Onze school was dicht, dus we hebben besloten om deze dagen met een andere vrijwilliger naar haar project te gaan. We zijn naar House of Joy gegaan. Dit is een weeshuis met baby's, peuters en kleuters. De afgelopen dagen hebben wij luiers verschoont (hele bijzondere luiers overigens, het waren doeken!), flesjes gegeven, gespeeld en onwijs veel geknuffeld. Heerlijk! Het was best heftig om te beseffen dat deze kleintjes geen ouders meer hebben, maar we hebben besloten om alleen maar heel veel liefde te geven en er verder niet teveel over na te denken. We hebben namelijk al besloten dat deze 2 dagen genoeg voor ons waren, we gaan ons anders veel te veel hechten aan deze kleintjes.

Vandaag mochten we weer naar ons eigen project. In de minibus was het al feest, wat de ' conducteur' deed moeite over het geld. Anouk is tegenwoordig erg goed in een prijs afspreken. De locals betalen 250 kwacha, wij 200. :-) Het was groot feest in de bus, want volgens de conducteur hadden we te weinig betaald (wat overigens niet zo was). Heel de bus bemoeide zich er natuurlijk mee (in het Chichewa, waardoor wij er niets van begrepen). Gelukkig waren er 2 mannen die het voor ons opnamen en uiteindelijk is het goedgekomen.

In het Doingoood huis lag een hele hoop schmink, dus we hebben vandaag alle kleuters geschminkt. Van tevoren hebben we voorbeelden getekend waaruit de kinderen konden kiezen. Toen we vanochtend aankwamen bleek dat de docent van de klas er niet was, dus alle kleuters zaten alleen in de klas. Uhhhh, ook leuk! We hebben met handen- en voetenwerk geprobeerd uit te leggen wat we gingen doen. Dit duurde even, maar toen we eenmaal waren begonnen begrepen de kinderen wat de bedoeling was. Als we klaar waren met een kind, lieten we door middel van de selfie-stand op onze telefoons zien wat het geworden was. De kinderen hadden de meest bizarre reacties. De een begon kei- en keihard te lachen, de ander moest zichzelf 5 minuten aanstaren om te kijken of hij het echt was. Al met al was het een enorm leuke ochtend.

Hierna hebben we weer kwartet gespeeld met een teacher en met een paar kinderen. Een leuk feitje; wij speelden het spelletje met 2 kinderen die het beide voor het eerst speelden. Beide kinderen hebben ons eruit gespeeld, waarvan er eentje 13 setjes had (!).

Alles gaat hier verder z'n gangetje. We genieten enorm van dit heerlijke land, alhoewel het af en toe wel zwaar is. Vooral ik, Anouk, heb af en toe moeite met de Afrikaanse manier van het omgaan met de tijd. Ik ben erachter gekomen dat ik erg veel van structuur houd en hier is dat soms lastig :-). Ook leuk om te weten, Mylene is hier trouwens intens enthousiast als ze een kip ziet. Waar we ook zijn, al is het in de minibus, de fietstaxi of in de TukTuk, zodra ze een kip ziet hoor je 'HEY! Een kip!'. Erg lachwekkend als je zo'n 10 kippen per ritje tegenkomt, haha!

Morgen gaan we de Nkhoma Mountain beklimmen. Het schijnt een zwarte klim te zijn, maar we gaan het zien. Wish us luck! Tot snel!